Geschiedenis van de onbereikbaarheid
Halfweg maart 2020 schreef ik een inleiding voor wat een verhaal moest worden. De coronacrisis had België net ingepalmd en we zaten thuis. Onbereikbaar voor elkaar. Ik vatte het plan om een fictie-verhaal te schrijven over onbereikbaarheid. Een verstrooiing in tijden die ons verwarren. Toen "vlakte de curve af" en leek het gewone leven zich te hernemen. Onbereikbaarheid was geen thema meer. Ik borg het plan op. Ondertussen weten we dat de onbereikbaarheid terug om de hoek komt kijken. Zelf raakt het mij meer dan de eerste keer. En dus neem ik de draad op en begin te schrijven aan de Geschiedenis van de onbereikbaarheid.
Hier verschijnen de episodes...
2 augustus 2020Voorwoord Dit is een geschiedenis over onbereikbaarheid. Onbereikbaarheid is iets dat we allemaal wel begrijpen maar we beseffen de pijn ervan niet vooraleer we erin terecht komen. Het is een emotie die je herkent maar niet kan voorvoelen. Mocht je ze kunnen voorvoelen, dan zou je er alles aandoen …
3 augustus 2020De wijzers van de klok voeren de enige dans uit die ze kennen. Het meisje kijkt naar de klok. Hoe vaker ze kijkt, hoe trager de wijzers lijken te bewegen. Hoe langzamer de dans. Hoe langzamer de tijd. Vertraagde tijd. De jongen kijkt naar de wijzers van de klok en ziet het meisje. Haar gelaat, haar …
9 augustus 2020Ze sluit steevast met een x haar berichten af. Eén letter, die veel waarde heeft. Dat weet ze van Scrabble. Een letter die een kus moet voorstellen en die het beter doet dat dan de vele emoji-versies waar er de eeuwige twijfel is welke je moet kiezen om de gepaste nuance weer te geven. Te …
24 augustus 2020De krant vertelt zijn gedachten. Hoe geliefden onbereikbaar bleven. Ze waren niet alleen. Het orgaan dat wij anoniem overheid noemen, hindert het verenigen van de liefde van velen. Op één of andere wijze is hij hier niet door verrast. Overheden blonken nooit uit in liefde. Gevoel kent geen plaats …