Meningen

Op deze pagina vindt u observaties en commentaren op het dagelijks leven die niet in een verhalende vorm worden gebracht, maar eerder als een essay, in de letterlijke zin van het woord: een poging, een probeersel zoals De Montaigne placht te zeggen. Soms twijfel ik bij een publicatie of het nu een verhaal dan wel een essay is. In dergelijk geval staat ze op beide pagina's.

Verder schreef ik ook een boekje in deze stijl (waar evenwel ook verhalen in voorkomen):

De Kikker en de Oceaan (uitgegeven in 2009 door Academia Press in Gent - klik op titel om te downloaden)

  • Verzamelaar
    Hij verzamelt. Of eerder hij gooit niets weg. Een keukentafel wordt een bijkeukentafel en een bijkeukentafel wordt een hobbytafel. In elk voorwerp zit wel ergens een verborgen volgende toepassing. Soms zelfs een mooiere dan waarvoor ze gemaakt werd. Als een voorwerp geen derde leven heeft gekregen is het een verspilling. En zo krijgt elk voorwerp een verhaal. En wie een verhaal heeft, is rijk. Wie veel verhalen heeft, nog rijker. Ervaringen maken je blik op de wereld groter en vooral milder. Ervaringen zijn als wortels voor je groei. Hij zegt het niet en denkt het niet, maar groeit wel. Zijn …
  • Levenslied
    De tekenares tovert het lied van de stilte tevoorschijn in een stoet van prenten. Het lied van de stilte, gespeeld door de fanfare van de afwezigen. Vooraan lopen de buidelwolf, de mammoet en de dodo. Prehistorische Bremer straatmuzikanten. Uitgestorven. De stoet is lang. Langer dan alle potloden van de tekenares achter elkaar gelegd. Zoveel afwezigen dat je het einde van rij niet ziet. Diegenen die helemaal achteraan lopen, zijn de vergeten afwezigen. Die kan je haast niet zien. Maar ze spelen wel allemaal muziek. De soundtrack van hun leven.   In Kunming startten deze week virtueel …
  • Eden
    Ze zei dat ze meer kreeg dan ze verdiende. Hij keek op en vond dat ze geen gelijk had. “Ik geloof niet in de voorwaardelijkheid van het verdienen”, zei hij. Hij sprak haar niet graag tegen maar deed het toch. Verdienen is een begrip van de door schuld doortrokken Westerling. Eerst de arbeid, dan het feest. Eerst de boete, dan de hemel. Hij werd er opstandig van. Wie had ooit die appel bedacht? Hij zag haar lopen, in die tuin. Immer sierlijk. Krijgen was voor hem onvoorwaardelijk geven. Wie iets krijgt, kan nooit iets teveel krijgen. En als je denkt dat je teveel gaf, dan gaf je wellicht te …