Verhalen

Ik maak verhalen. Verhalen om te reflecteren, verhalen om te verwerken, verhalen om te vertellen. Verhalen op papier, op een beeldscherm en op een podium.

Je kan me vragen om een verhaal voor je te maken. Hieronder staan enkele voorbeelden.

Andere voorbeelden van enkele opdrachten zijn (namen van personen werden op privacyredenen aangepast - klik op de titel om het verhaal te downloaden):

Ook voor privé-personen worden soms verhalen geschreven:

  • Milde zonnestralen (verhaal voor de uitvaart van een man die overleed na een periode van dementie - verteld vanuit standpunt familielid)
  • Een kopje en een schoteltje (verhaal voor de uitvaart van een vrouw die onverwacht overleed - verteld vanuit standpunt van een zoon)

Een bijzondere reeks zijn de verhalen van de "Appelboom" (klik op appelboom).

  • Donderdag, 14 maart …
    Vandaag is het de verjaardag van mijn oudste vriend. Tenminste van de persoon die ik al het langst mijn vriend mag noemen. We leerden elkaar kennen, ik vermoed in 1972, dus tweeënvijftig jaar geleden. Vrienden uit het eerste leerjaar van de lagere school. Zes jaar later scheidden onze wegen. Gedurende die gehele eerste periode wedijverden we voor de eerste plek in de klas, samen met een meisje waar we allebei, zelfs niet stiekem, op verliefd waren. Het meisje wisselde af, wellicht naargelang de punten op ons rapport. Hij ontbreekt een klein stukje van een tand, toen hij door mij op de grond …
  • Dinsdag 12 maart 202…
    Ik heb besloten om de dagboeknotities een titel te geven. Enkel de datum noteren, nodigt niet uit. Zelfs ik vind het, als schrijver, moeilijk om eerdere stukken te herlezen zonder te weten wat mij bezig hield op dat bepaald moment. Dit is dus de eerste notitie met een titel. Ik lees een stukje in een geschenk dat ik een tijdje geleden kreeg: Het boek Een Vlecht van Heilig Gras, van Robin Wall Kimmeren. U weet ondertussen dat voor mij geschenken bij voorkeur iets zijn wat je niet verwacht, niet kent en dat toch zoveel ongekende waarde blijkt te hebben. Zo ook dit boek. Ik lees het boek in …
  • Vrijdag 8 maart 2024
    De rit naar huis gaat vlot maar koud. Vooral op het perron is het fris wachten op een treinverbinding naar Oudenaarde. Ik ben onderweg van Rijsel naar Zingem na een week lesgeven aan ISTC, één van de afdelingen van de katholieke Universiteit van Lille. Een week is veel gezegd. Samen met een collega gaf ik gedurende drie dagen  drie maal één sessie van drie uur over innovatie, ethiek en influencer marketing: hoe moeders hun kinderen opvoeren op sociale media voor kortingsbonnen en hiermee de toekomst van hun spruiten te grabbel gooien. De rest van de tijd werd gevuld met eerder sociale …