Soms, heel soms, kom je ze tegen. Ze zijn altijd in de minderheid. En toch zal je ze zien. Ze waren je wel al opgevallen, maar het duurt meestal even voor je door hebt wie ze zijn. Ze vallen op. Soms door hun looks, maar altijd door hun handelingen. Hun denken. Kleurpotloodtekenaars. Zo noemt hij […]
Flitsen. Dat doet ze. Flitsen. Dat doen sommige mensen. Ze flitsen door onze gedachten. Onverwacht. Zonder ogenschijnlijke oorzaak. Die is er natuurlijk altijd. Goed verborgen, maar je weet het wel. Dan denk je dat je ze dringend moet contacteren, zoals dat gaat in tijden van netverbondenheid. Maar je doet het niet. Zoals dat postkaartje dat […]
Het raam van de trein kijkt naar haar. Ze ziet het niet. Zoals al die andere reizigers kijkt ze niet naar het raam. Ze kijkt er door, ziet het landschap dat aan haar voorbij trekt. Geen koeien in deze tijd van het jaar, ook al horen ze onlosmakelijk bij de sporen. Het raam kijkt naar […]
Als je in de horeca werkt, dan weet je dat de Zaal zijn eigen leven leidt. De Zaal, dat is die wereld aan de andere kant van de deur, de andere kant van de bar, die plek waar veel meer tafels en stoelen staan dan wat je normaal zou verwachten. Er zijn altijd lege stoelen. […]
Heel voorzichtig neemt ze de teddybeer uit de doos. Stof toont de zonnestralen die door het dakraam vallen. Tijdslijnen die de geschiedenis van de beer verraden. Al die jaren in die doos. Intuïtief gaat haar hand naar het linkeroor dat een beetje afgesabbeld is. Het favoriete plekje dat haar troost bracht bij het grote verdriet […]
“Hoe weten de wolken dat het zomer is?” Het de vraag die het meisje van acht stelt terwijl ze haar hoofd achterover gooit en naar de hemel kijkt. Ik zeg haar dat ze nekpijn zal krijgen. “Geeft niet”; zegt ze. Lijf en leden worden niet gespaard in de zoektocht naar ultieme kennis. Dat weet elke […]
Haar woorden liggen verspreid in haar zinnen zoals het pigment in een aquareltekening. Kleuren verspreid in water. Woorden, uitgestrooid in zinnen die tijd nemen om zich te vormen. Zinnen die aarzelend een verhaal worden zoals water verf probeert te zijn. Ze spreekt niet traag. Misschien is het bedachtzaam, hoewel hij haar niet verdenk om zeer […]
Je hebt die avond zo fijn met mij gesproken, dat alle bloemen zich begonnen te tooien. Plots werden we verliefd en zijn ze ontloken (EV). We hadden elkaar nog nooit ontmoet maar vonden elkaar moeiteloos op dat zonovergoten terras. Niet dat dit een teken was van de voorspoed die onze relatie zou kenmerken. Het is […]
“Wie oud wordt, denkt dat de heldere uren zullen afnemen. Dat het geheugen gaten zal vertonen, die steeds groter worden, zoals de ladders in een kous. Op den duur is de kous verdwenen. Wie oud wordt, probeert kousen te stoppen. Lost kruiswoordraadsels op en gaat overbodige cursussen volgen. De hersenen zijn een spier en die […]
Ze lopen hand in hand onder de schaarse stralen die de zon deze zomer aanbiedt. Rechts van hen appartementsgebouwen, zes hoog. Links van hen de Noordzee met een door boeien, windturbines en containerschepen verstoorde weidsheid. Ze wandelen oostwaarts anders kon de zee niet aan hun linkerkant liggen. Aan bakboord. Van achteren te zien schat ik […]