De uil zat rugwaarts op een tak, hoog in een boom. Je kon hem goed zien zitten, een donkere vlek in een naakte kruin. Het was winter. De uil kon het niet meer aanzien en had de blik afgewend. Het tijdperk van het weten was aangebroken. Het zou zijn tijdperk moeten zijn. Hij, het symbool […]
“Het is te danken aan het feit dat uw voeten op aarde maar zulke kleine plaats innemen, dat er zoveel ruimte overblijft waar je naartoe kan wandelen.” Deze uitspraak komt oorspronkelijk van mijn favoriete Chinese filosoof Zhuangzi – ik verwees wel vaker naar hem – vertaald door mijn favoriete Belgische filosoof, Ulrich Libbrecht. De zin […]
Dit verhaal kwam tot stand tijdens een wandeling door Parijs. Bijna alles wat hieronder staat, is waargebeurd. Bijna. Eén In een bloempot, hangend uit een vensterraam in het centrum van Parijs, zochten de laatste zonnebloemen vanop de derde verdieping naar de zon. Het was beter dan daar beneden. In de smalle straat, Rue au Maire, […]
Dag Meisje van de Appelboom. Dit is mijn jaarlijks bezoek aan jou. Voor het eerst merk ik dat ik je zonder schroom tegemoet kom en me nestel onder wat ondertussen jouw boom is geworden in mijn tuin. Hoe wonderlijk is dat, want we hebben elkaar nooit ontmoet. De schroom is verdwenen om mijn pen te […]
Dit verhaal is gebaseerd op een réunie van 139 POL van de Koninklijke Militaire School waartoe ik ook even behoorde. Veertig jaar na aantreden tot de KMS kwamen studenten opnieuw samen op de school. Aangezien onze opleiding tweetalig was, is dit verhaal dan ook in twee talen gepubliceerd, weliswaar via een automatische vertaling en niet […]
Ik kocht onlangs een bad en vind het de moeite waard om er een notitie van te maken in mijn dagboek. Het gaat immers niet om een doordeweeks bad waarin je wekelijks gaat dobberen. Ik hou zelfs niet van een bad nemen. Ik verkies douches en ik denk, als ik eronder sta, dat er twee […]
De twijfel over het schrijven van de dagboekbijdrages blijft hangen, in het bijzonder omwille van de lezersrelevantie van het dagdagelijkse. En dus verschijnen er maar af en toe gedocumenteerde dagen, dagen waarop ik, zoals ik bij de aanvang van deze reeks schreef, vind dat er iets bijzonders is gebeurd. Een dagboek is bij uitstek gericht […]
Vandaag hebben we de vierentwintigste mei. Ik vond dit als kind altijd al een vreemde uitdrukking, die ons door een juf in de lagere school werd aangeleerd. Het is vandaag vierentwintig mei, klinkt zoveel voor de hand liggender. Ik vroeg zoëven aan ChatGPT wat deze ervan vond en twijfelend antwoordde het ding dat beide uitdrukkingen […]
Wie schrijft, doet dit omdat je denkt dat je gelezen zal worden. Zelfs dit dagboek ontstaat, in mijn geval althans, omdat ik lezers verwacht. Het opnemen van de pen, eerder het indrukken van de eerste letter, komt op het moment dat je denkt dat je iets te vertellen hebt dat voldoende de moeite waard is. […]
De tijd tussen de dagboekbijdrages neemt toe. Niet veel, maar toch een beetje. De twijfel duikt af en toe op of er wel genoeg gebeurt op een dag dat het vermelden waard is. Wat meteen de vraag oproept of je enkel moet schrijven als er iets voorvalt dat buiten het dagdagelijkse ligt. Toon Hermans – […]