Iedereen is… (slot jaar-dagboek)

Een tijd geleden verstreek het jaar waar ik een dagboek mee zou vullen. Op 24 februari 2024, mijn verjaardag en helaas ondertussen een datum die de rest van de wereld associeert met de start van de oorlog in Oekraïne, vatte ik het idee aan om mijn jaar te documenteren. Afgelopen 24 februari schreef ik een […]

Schaduwloos

In het verleden van de toekomst die nog moest gebeuren; had ze stil gelegen. De toekomst zou zich nog voltrekken – dat was een zekerheid – maar was nog niet aan de orde. De toekomst zou daarenboven bewerkelijken wat ze als een visioen had gezien. Maar het visioen was nu nog een mist, een waas […]

4 februari 2024: Beschermde tijd

Staat de tijd stil of tikt ze gewoon in een lus? Het was een vraag die hij zich stelde terwijl hij vanop het bordes van de vuurtoren naar de kleine golven keek die zich onafgebroken aan het strand gaven. Er komt geen einde aan de liefde van de zee voor het strand, dacht hij. Wat […]

Nu kondigt zich nooit aan

Het moment van de vierkante tafel lag lang achter hen. Het moment waar het verhaal van de herkenning verteld werd. Het gesprek dat aangaf of na de ontmoeting gedeelde tijd geboren kon worden. Ze hadden het over begrijpen en ervaren gehad. Waarbij begrijpen voor afstand zorgt en ervaren enkel van nabij kan. Begrijpen konden ze […]

Oortjes

De uil zat rugwaarts op een tak, hoog in een boom. Je kon hem goed zien zitten, een donkere vlek in een naakte kruin. Het was winter. De uil kon het niet meer aanzien en had de blik afgewend. Het tijdperk van het weten was aangebroken. Het zou zijn tijdperk moeten zijn. Hij, het symbool […]

De lege regenjas

“Hij is gestorven!”. Het bericht verscheen zaterdagochtend om 7u40 op het scherm van mijn smartphone. De afzender was één van mijn vroegere professoren, een emeritus zoals de tijd dat opeist en die ik ondertussen een vriend mag noemen. Een van bizarre zaken die ons verbindt is “hij” die gestorven is. Vrijdag 13 december overleed Charles […]

Het einde voor het begin

Een geschiedenis heeft geen einde. Een geschiedenis deelt zich op, in tijdperken. Hoe kan dan ook anders dan dat de geschiedenis van morgen begint bij het merkteken dat het einde van een tijdperk aanduidt. Het einde van het tijdperk dus. Daar begint ons verhaal. Het zal de richting duiden waar de aanvang van het tijdperk […]

De geschiedenis van morgen: inleiding

Iedereen herinnert zich de aanraking van een vreemd lichaam. Een lichaam dat niet het jouwe is, een lichaam dat je niet eerder aanraakte. De aanraking is een sensatie, ongeacht welk stukje. De enige voorwaarde is dat het met aandacht gebeurd, bewust en gewild. Niet toevallig of onvermijdelijk zoals de forenzen in een overvolle trein. Het […]

Snaartheorie

“Het is te danken aan het feit dat uw voeten op aarde maar zulke kleine plaats innemen, dat er zoveel ruimte overblijft waar je naartoe kan wandelen.” Deze uitspraak komt oorspronkelijk van mijn favoriete Chinese filosoof Zhuangzi – ik verwees wel vaker naar hem – vertaald door mijn favoriete Belgische filosoof, Ulrich Libbrecht. De zin […]

Zonnebloemen

Dit verhaal kwam tot stand tijdens een wandeling door Parijs. Bijna alles wat hieronder staat, is waargebeurd. Bijna. Eén In een bloempot, hangend uit een vensterraam in het centrum van Parijs, zochten de laatste zonnebloemen vanop de derde verdieping naar de zon. Het was beter dan daar beneden. In de smalle straat, Rue au Maire, […]