Op de rand van de dijk, daar waar de bescherming overgaat in de verbeelding, op die blauwe arduinen rand, stond de schrijver. Hij zag een grote volwassen man die zich verstopte achter het voorwiel van een grote gele vrachtwagen. Die stond er om het strand klaar te maken voor de zomer. De man keek voorzichtig om het wiel heen. De diameter van het wiel was zijn lengte. Hij was volledig verborgen. Dacht hij. Plots hoorde hij zijn roepnaam, “Papa”, en het schateren van een kind. Het kind had de papa gevonden. Lachend kwam hij vanuit zijn schuilplaats. Ze speelden verstoppertje. Al zou “vindertje” …

Vanuit een Oosterse visie – een visie die trouwens aan het uitsterven is als gevolg van de zich daar ontwikkelde “Westerse” op consumptie gedreven economie – is de natuur geen instrument van de mens, maar het decor waarin de mens acteert. De mens als deel van de natuur, de mens als stuk van de kosmos. Daarbij komt dat vanuit een Oosters perspectief de natuur als iets “natuurlijk” word gezien, iets dat er altijd al was, het “vanzelf-zo”, “Tzu-jen”. Die Oosterse invalshoek maakt dat natuur meer is dan een instrument voor de hongerige mens. In het Oosten zorgt de natuur ook voor de spirituele …

We denken vaak dat het redden van de natuur een universeel inzicht is, die een evidentie moet zijn over de hele wereld. Het gaat immers over het redden van alle planten en dieren van over de gehele wereld. We beseffen amper dat de onderliggende redenering behoorlijk Westers is en dus helemaal niet zo universeel. Voor Westerlingen staat de natuur ten dienste van ons, schepsels die naar ons inzicht aan de top van de ontwikkelde natuur staan. Vruchten, wortels, noten, planten en later dieren, staan ter onzer beschikking. Nadat wij vanuit een biologische evolutie ons zijn gaan voeden met stukjes …

De eerdere teksten hadden het over hoe toegang tot informatie en opleiding ons model om leiding te geven ontwricht. Vooraleer na de denken over mogelijke remedies, laat ons ook even stil staan bij de onderliggende doelstellingen die ons modern beleid van een samenleving probeert na te streven. Agalev werd als politieke partij in België opgericht in 1979. Agalev illustreerde op dat moment het besef dat we iets moesten doen aan onze manier van leven.  De natuur ging kapot, onze planeet zou onbewoonbaar worden en wij werden dus bedreigd. Het belang van de natuur in een gemeenschap is …

En hoe zit dat met al die kennis die altijd en overal beschikbaar is. Op het ogenblik van het schrijven van deze tekst, woedt het debat hevig over fake news. Onwaar nieuws of in eenvoudig Nederlands, leugens. Bij het aantreden van de laatste president van de Verenigde Staten, Donald Trump, nam de woordvoerder van het Witte Huis het begrip “alternative facts” in de mond. Eerder dan te zeggen dat de president gelogen had, werd het begrip “alternatief feit” bedacht, alsof je dus meerdere parallelle feiten naast elkaar kon hebben van waaruit je kon kiezen en je zo dus liegen tot een alternatieve …

Wat vooraf ging. De paradigm shift die ik in de vorige berichten beschrijf, vraagt evenwel een kanttekening. De scola, die tot doel had, vrije tijd te geven om te denken, of ook wel tijd creëerde om vrij te denken en inzichten te ontwikkelen, evolueerde in zekere zin naar een geconformeerde vrije tijd. Scholen werden vormingsprocessen waar de klemtoon meer ging liggen op het aanleren van bestaande inzichten. Al heel snel hadden machthebbers door dat nieuwe inzichten de basis waren voor het ondermijnen van de gemeenschap waar ze voor stonden. De eerste scholen, uitgebaat door geestelijken, …

Scola Toegang tot een opleiding is, althans bij ons, behoorlijk opgeschoten. Er zijn uiteraard nog steeds grote uitdagingen als je naar de correlatie kijkt tussen sociale achtergrond, cultuur, financiële middelen en het bereikte academisch studieniveau, maar over de hele bevolking gezien, zijn we in die mate er op vooruit gegaan dat, zoals gezegd in de inleiding, de verhoudingen zijn omgeslagen. Er zijn meer mensen met toegang tot een opleiding dan er zijn die geen toegang hebben. Het is daarenboven van belang om opleiding niet eng te definiëren als academische kennis. Laat ons eerder spreken …

Wat vooraf ging De leider was in de prehistorie dus de sterkste en bij uitbreiding, de verstandigste, als hij werd bijgestaan door zijn sjamaan of omdat hij kon bogen op de meeste ervaring, omdat hij, omwille van het feit dat hij de sterkste was, statistisch het minst snel dood ging. Fysiek sterk zijn is een eigenschap die in een samenleving, die bulkt van de technologisch vondsten, niet echt meer relevant is. En toch… velen onder ons zijn nog te verleiden om als leider diegene te kiezen die er het meest fit uit ziet. We mogen dan wel lachen als we Vladimir Poetin in zijn blote bast zien …

Wat vooraf ging. Verwar “geschikt zijn om leiding te nemen” niet “met het recht hebben op inspraak of juist vertegenwoordigd zijn”. Iedereen moet uiteraard vertegenwoordigd worden en heeft dus recht op inspraak maar niet iedereen is zomaar geschikt om leiding te nemen. Leiding geven aan een samenleving, of dit nu een dorp, stad of land is, vraagt een zekere expertise waar opleiding en talent essentieel zijn. Of bestaat er toch zoiets als “de wijsheid van de massa” of groepswijsheid als het om het leiden van een gemeenschap gaat? Het is een mening die je steeds meer ziet opduiken. In die …

Wat vooraf ging… De kern van het leiden van een gemeenschap komt voort uit de idee dat leven in groep beter is dan alleen leven. Niet om romantische redenen, maar vooral omdat het onze kans op overleven vergroot als we een groep vormen. Het gevolg van het leven in groep betekent evenwel dat je als groep afspraken moet maken om je samen te organiseren. Zelfs een groep prehistorische nomadische voedselverzamelaars organiseerden zich, al was het maar omdat ze allemaal samen in dezelfde richting zouden trekken, naar de weiden met de meeste vruchten of het meeste wild. We hebben geen …

Lees de inleiding tot dit stuk hier. Tijdens mijn verlof vorig jaar juli 2017 viel er een mailtje in mijn inbox met de vraag of ik interesse had om mee te werken aan een nieuwe progressieve politieke partij van sociale, ecologische, ondernemende en vooruitziende mensen, met waarschijnlijk een vleugje naïviteit in hun dromen. We hadden enkele gesprekken in mijn tuin, daarna ging ieder zijn weg. Ikzelf vond het gespreksonderwerp best boeiend, maar zag er op dat ogenblik geen betrokken rol voor mezelf in weggelegd. Ik gaf het gebeuren geen verdere aandacht. Dit veranderde toen in mei 2018 de …

Aan de hand van enkele blog-posts op deze website zal ik een essay schrijven. Een essay over de wijze waarop we onze samenleving lokaal besturen. Een essay, in de letterlijke zin zoals door Michel De Montaigne bedacht: een “essai”, een probeersel, een oefening om een gedachtegang te ontrafelen en er een inzicht in proberen te ontwaren. Een essay, ook deze, is een persoonlijk document. De schrijver geeft zijn persoonlijke visie weer op een onderwerp. Het document is aldus ook geen document dat, zoals een wetenschappelijk artikel, zich beroept op studies van waaruit een onomstotelijk antwoord …

Van deze mening bestaat ook een kinderverhaal. De voortuin van de Academie voor Woord en Muziek in Blankenberge ligt perfect op de lichtmeridiaan. Het tuintje is een ideale locatie voor ons laatste lichtje. Publiek zichtbaar en toegankelijk, maar toch met een kleine barrière voor wie het wil zien. Je moet het tuintje immers ingaan. Met wat geluk overleeft het lampje de stedelijke grasmaaiers en de souvenirjagers toch enige tijd. Het is een bezorgdheid die we de hele reis wel wat hadden. Het tuintje is om meer dan puur praktische redenen ideaal. Het tuintje helpt ons het verhaal dat zich deze …

Van deze mening bestaat ook een kinderverhaal. De lengtegraad 3°7’45” staat centraal in ons verhaal. Zowel de bedenkers van de Lichtmeridiaan als wij verkondingen dat de lengtegraad mensenlevens kan redden. We waren evenwel niet de eersten die tot deze conclusie kwamen. De lengtegraad heeft reeds vele levens gered, maar vooraleer het zover kwam, vielen, zoals dat vaak het geval is, veel doden. In 1714, na een ramp met de Engelse Vloot nabij de Scilly eilanden, vaardigde het Britse parlement de Longitude Act uit en stelde een Board of Longitude samen, een bestuur dat het probleem van de …

Van deze mening bestaat ook een kinderverhaal. Tot nu toe hebben we het gehad over de mens en zijn eigenschap om naar vrijheid te streven. Die vrijheid moet evenwel onder controle gehouden worden, willen we samen kunnen leven. Afspraken, helaas soms regels genoemd, hebben we nodig. Anders loopt het in het honderd. Maar regels kunnen ook bijzonder verlammend werken. Zo mochten wij tijdens deze reis ondervinden. Bij het plaatsen van ons eerste lichtbaken ging het al mis. Ons lichtje, het eerste op echt “vreemd” terrein, was voorzien in Mouvaux, Frankrijk, aan de ingang van het daar gelegen …

Van deze mening bestaat ook een kinderverhaal. Ik stel bij mezelf vast dat er zich bij dit project een vreemd soort betrokkenheid in mij heeft genesteld. Het heeft allemaal te maken met het feit dat dit project nauw verbonden is met mijn geboortestad Blankenberge. Ik schep er bijkomend plezier in om iets te kunnen doen met en voor mijn stad, hoewel het mijn stad allang niet meer is. Ik woon al meer dan vijfentwintig jaar aan de rand van de Vlaamse Ardennen, in Zingem. Dat is langer dan ik aan de zee heb gewoond. Ik kom pakweg maandelijks nog eens in mijn geboortestad bij een bezoek aan mijn …

Is het u ook al opgevallen dat er vele parallelle werelden zijn waarin wij ons bevinden? Parallel aan wat u doet, doet iemand anders…iets anders. Nu zal u zeggen dat dit nogal evident is, maar feit is dat u met veel mensen waarmee u nauw verbonden bent, denk hierbij aan familie, vrienden en zeker collega’s, zich in dezelfde wereld bevindt. U leeft met uw gezin, u werkt met uw collega’s en u communiceert dan ook dagelijks met hen over het reilen en zeilen van deze respectievelijke werelden. Op hetzelfde ogenblik doen mensen die u niet kent, net hetzelfde. U weet niet wat zich daar afspeelt. U …

1 Dit is een reisverhaal. Een reisverhaal over een lichtstraal. Een lichtstraal die zich exact langs de lengtegraad  O 3°7’45” een weg baant van de Noordpool naar de Zuidpool. Het eerste deel van haar reis, zo’n stevige 4.000 km, reist het licht over de zee om in Europa aan land te komen op het strand van Blankenberge. Exact op de plaats waar de lichttoren van het casino staat. Je zou kunnen zeggen dat die plaats niet toevallig is. Als het verhaal over een andere lichtstraal, deze die over O 3°7’46” reist, had gegaan, dan had het licht het casino rakelings gemist en was het verhaal wellicht …