Dag Meisje, Het is de eerste keer dat ik je schrijf terwijl jij al drie jaar in mijn omgeving vertoeft. Zittend in de schaduw van mijn bladerdak. Wie jou zoekt, vindt je in de vruchten die aan mijn takken hangen. Het zijn er niet zoveel dit jaar. Appelbomen hebben zo hun cycli. En dit is […]

Het duurt nu al drie weken vooraleer ik een letter op papier krijg. Ik zit op mijn jaarlijkse afspraak bij mijn appelboom (voor wie nieuw is bij deze verhalen, je vindt de eerste twee verhalen over de appelboom op mijn website www.jenspas.be). Woorden ontbreken. Taal is onmachtig omdat een gevoel nu eenmaal niet met zinnen […]

Op het kastje staan twee foto’s. Twee oude mannen kijken me aan. Dat doen ze al sedert 1972. Toen keek de jongste voor de laatste keer. Sindsdien kijkt hij me onbewogen toe. De andere foto is minstens twintig jaar ouder en kijkt dus al meer dan zestig jaar voor zich uit. Hij kijkt over zijn […]

De klok in de keuken is gisteren stilgevallen. Een keukenklok die stilvalt, valt op. Hij is immer de dirigent van het leven dat zich in huis afspeelt. Hij valt temeer op, omdat het zo’n opzichtig groot exemplaar uit de Zweedse meubelwinkel van ons allemaal is. Te groot voor de muur waarop hij hangt. Maar we […]

Ook al heeft de zomer het moeilijk om afscheid te nemen van mijn tuin, de natuur laat zich niet dicteren. Ze volgt haar eigen ritme, het ritme van de seizoenen. Achteraan begint de kastanje reeds zijn eerste bladeren af te schudden. De kerselaar zal binnenkort volgen. Ook in de tuin staat een kleine appelboom voor […]